Grzyby z fantazją

Grzyby z fantazją, czyli o różnych kształtach, smakach, aromatach. Tak jak ten powyginany i pomarszczony krążek o chrząstkowatej konsystencji. A zbierałam go już w kwietniu 🙂

 Krążkownica wrębiasta

Czasami owocniki przybierały kształty miseczkowate.

Lubią rosnąć na rozkładającym się drewnie. Wymarzone warunki stwarzają więc im zręby.

Nie wszystkie grzyby mają takie maskujące barwy. Są i jaskrawi celebryci pięknie zdobiący drzewa 🙂

Żółciak siarkowy

Pojawiają się w maju. Wyglądają tak radośnie – w całkowitej harmonii z postępującą wiosną.  Dla drzewa jednak ich obecność oznacza przypieczętowanie agonii. Wybierają najczęściej gatunki liściaste: wierzby, klony, topole, olsze, dęby, drzewa owocowe.

Młode kapelusze – o intensywnym żółtym kolorze, miękkie i soczyste – są jadalne i smaczne. Można je panierować jak kanie lub robić grzybowe kotlety.

W sierpniu – gdy były odpowiednie warunki pogodowe i cały las pachniał grzybami – co i rusz napotykałam jakieś oryginały. I to nawet na poboczach leśnych dróg.

Piestrzyca kędzierzawa

Piestrzyca zatokowata

Oba w/w gatunki są jadalne. Jednak ostatnio zaczęły pojawiać się pewne wątpliwości odnośnie tego pierwszego.

A to kolczasty cudak – przy leśnej, zarośniętej ścieżce  🙂

Purchawka jeżowata

I kolejny dziwoląg – na skraju lasu, w otoczeniu sosen i świerków. Podobno ma cytrynowy zapach i migdałowy smak. Robiłam zdjęcia, gdy grzybów było w bród, więc jakoś mnie nie skusił. Pozatem owocniki były tak fotogeniczne 🙂 Ale pamiętam lokalizację i jeszcze tam zajrzę.

Uchówka ośla

Zawsze we wrześniu odwiedzam cuchnące pięknisie. Wyłącznie żeby na nie popatrzeć – są motywacją do dłuższej wyprawy rowerowej. Odnajduję je nawet wtedy, gdy rok nie jest grzybowy. Otoczonych uwielbiającymi je muchami i wydzielanym smrodkem padliny 🙂

Sromotnik bezwstydny

Młody owocnik – nazywany „czarcim jajem” – otoczony galaretowatą masą oraz zewnętrzną osłoną jest jadalny i podobno ma smak rzodkiewkowaty. Rzodkiewki jednak wyglądają apetyczniej 🙂

Na skrajach lasów, wśród traw, a także na łąkach i pastwiskach możemy spotkać drobne grzyby – średnica kapelusza do góra 5-6 cm. Rosną w różnych skupiskach od  wiosny do późnej jesieni (te na zdjęciu są z 30 października). Są smaczne i pachną mocno „grzybowo”. Zbiera się tylko kapelusze – do zup, sosów. Bardzo dobrze się suszą. Mogą więc pomóc przetrwać grzybiarzom do kolejnych zbiorów 🙂

Twardziszek przydrożny