Ptak podglądacz

Ptak podglądacz był bardzo zaintrygowany. Siedziałam na ambonie i robiłam zdjęcia wszystkiego co fruwa, a on słyszał dźwięki migawki i próbował mnie zlokalizować.

Na sąsiednim drzewie usiadł dzięcioł i także nasłuchiwał.

Dzięcioł duży

Potem chyba doszedł do wniosku, że te dziwne dźwięki nie stanowią zagrożenia i zajął się wieczorną toaletą.

Mój ciekawski kowalik nie odfruwał. Wspiął się na palce i … zaglądał.

Kowalik

Próbował także zajrzeć od … dołu.

Wokół ambony co jakiś czas latał i ostrzegawczo buczał szerszeń. Potem znikał za odstającą korą jednej z nóg budowli, załatwiał co trzeba i na dłuższy czas odlatywał. Odsuwałam się jak najdalej od tej nogi i dalej robiłam zdjęcia.

Muchołówka szara

Świstunka

Kowalik zmienił lokum, ale nadal zerkał.

W końcu i on przyzwyczaił się do nowego dźwięku i zajął się swoimi piórkami.

Po chwili siedział czysty i jakby nieco nadmuchany 🙂

Podobną sytuację, z dociekliwym kowalikiem, już kiedyś miałam. Stałam pod drzewem i robiłam mu zdjęcie. Raptem ptak sfrunął na „moje” drzewo.  Skierowałam w jego stronę obiektyw, a on przemieszał się po pniu drzewa do mnie, ciągle nasłuchując i próbując coś zobaczyć.

W końcu był tak blisko, że ledwo mieścił mi się w wizjerze aparatu.

Wówczas spokojnie odfrunął. Może zaspokoił ciekawość?

Nazwalam go podglądaczem. Może jest to jednak pasja badawcza? Może ten gatunek ptaka odważnie podejmuje wyzwanie: coś tam jest i ja się dowiem co 🙂

Las pod koniec lipca jest wyciszony. Nie ma już porannych i wieczornych koncertów. Ptaki odchowały swoje młode lub kończą to robić. I takie właśnie historie ubarwiają leśne wędrówki 🙂