Punkty informacyjne
Punkty informacyjne o miejscowej bioróżnorodności to wszelkiego rodzaju przewody energetyczne, słupy, płoty. Sceneria nie jest najciekawsza, ale ptaki, oswojone z widokiem ludzi, nie uciekają tak szybko. Można im się przyjrzeć, a czasami nawet posłuchać.
Szpak, 17 kwietnia
Niekiedy miłosna serenada nie jest melodyjna. Samiec wykrzykuje w kółko jakże znane i swojskie „kuku”. Samica wydaje głos podobny do śmiechu. Jak to płeć żeńska 😉
Kukułka, samiec, 17 maja
Skoro jest jaskrawa czerwień, to obowiązkowo „on”. Im żywsze kolory, tym lepsze geny i korzystniejszy materiał na ojca.
Makolągwa, samiec, 30 maja
Szczygieł, samiec, 3 czerwca
No i musi często oraz głośno śpiewać – to także świadczy o jego zdrowotności. Metaliczny głosik wydawany przez poniższego osobnika słyszałam nieraz, ale dopiero po wysłuchaniu koncertu na drucie mogłam przypisać go do odpowiedniego ptaka.
Kulczyk, 17 czerwca
A tutaj barwny mieszkaniec lasów i parków. Zamiast na drzewie, przycupnął w takim nietypowym miejscu.
Zięba, samiec, 22 czerwca
Kolejny gatunek zachwyca swoją czarno-białą elegancją, czyli „srokatym” upierzeniem. Dymorfizm płciowy nie występuje.
Sroka, 10 lipca
Największy krajowy gołąb, większy od gołębia domowego, uwielbia gromadne posiedzenia na drutach. Zwłaszcza, jeśli znajdują się one na pograniczu lasu i pól. I można co chwila spadać całą hordą na smakowite ziarna zbóż.
Grzywacz, 10 lipca
Przysmakiem poniższego gatunku są chwytane w locie owady, na które poluje ze swoich ulubionych miejsc – czatowni. Obie płcie, podobnie jak u grzywacza, są tak samo ubarwione.
Muchołówka szara, 14 lipca
Przy drogach, na miedzach, przy skrajach lasów możemy spotkać kolejnego drapieżnika, który z owadów najbardziej preferuje chrząszcze. Najpierw ona – na moich oczach sfrunęła na ziemię i po chwili wróciła na swoje miejsce ze zdobyczą.
Dzierzba gąsiorek, gąsiorek, samica, 14 lipca
I czarnobrewy on.
Gąsiorek, samiec, 15 lipca
No i nasze „klekoty”, za którymi już tęsknię. W często spotykanej drucianej scenerii 🙂
Bocian biały, 22 lipca
Zrobiło się od razu jakoś nostalgicznie i jesiennie. W końcu jest czas odlotów 🙁 Coraz częściej widzimy pożegnalne sejmiki …
Jaskółka dymówka, 9 września
… lub wędrujące na południe i zachód stada.
Szpak, 11 września
Warto więc zadzierać głowę do góry. Ale tylko dosłownie, z przyrodniczej ciekawości 🙂
Fajne zestawienie „punktów informacyjnych”.
Mam podejrzenie, że ptaki siadają na elektrycznych drutach, by za „friko” podładować swoje akumulatory. 😉
A tak na serio, to myślę, że dla ptaków nie ma różnicy czy siadają na drucie, słupku czy na gałęzi drzewa. Dla nich raczej ważne jest to, że z danego punktu mają dobry widok na okolicę. Tylko nam, ludziom, łatwiej zobaczyć ptaki siedzące na wyeksponowanych miejscach niż na tle liści czy gałęzi. A skoro tylko tam je widzimy, to myślimy, że tylko tam siedzą. Taka jest moja teoria…
To zestawienie to wynik takiego zaintrygowania, po drodze do lasu, co tam znowu na drucie siedzi? I czasami zaskakuje mnie fakt, że leśny ptak tak się eksponuje i ryzykuje swoje bezpieczeństwo. Ale zapewne chodzi o te akumulatory i dobry widok. Podejrzewam także, że są to te buntownicze osobniki, o pionierskiej duszy, które z czasem odważnie zasiedlą jakiś przyuliczny ogród 🙂