Kos tylko melancholijnie pogwizduje

Lato i przypraży, i sypnie deszczem, i tęczę wymaluje – czyli jest na bogato 🙂

W lesie nadal można zobaczyć piękne storczyki, ale powoli przygasa ich szał kwitnienia.

Buławnik czerwony

Podkolan zielonawy

Warstwa runa nadal zaskakuje różnymi niespodziankami – między mchami i czarnymi jagodami skrywają się niesamowite cudeńka 🙂

Pomocnik baldaszkowy

Widłak spłaszczony

Widłak goździsty

A skraje lasów malują się na różowo – kwitną niezwykle barwne łany rośliny, która jest i miododajna, i lecznicza, a nawet jadalna; no i łyżka dziegciu – jej pojawienie się w danym miejscu oznacza, że sąsiednie gatunki zostaną wkrótce zagłuszone.

Wierzbówka kiprzyca

Zaś wśród gęstwiny traw i ziół walczy o przetrwanie drobna goryczka.

Centuria pospolita, goryczka czerwona, tysiącznik

Las jest pełen intensywnie zielonego listowia, a padające deszcze odświeżają jego koloryt.

Czyściec leśny i sałatnik leśny

Ptasie podloty – z charakterystycznymi zajadami w kącikach dzioba – z gapiowatym zadziwieniem przyglądają się otaczającemu światu.

Pleszka

Radosne hordy jerzyków latają wokół bloków i drą się niemiłosiernie – jak ja je uwielbiam!

A mój znajomy kos tylko melancholijnie pogwizduje; rzadko już ze stałego stanowiska na wierzchołku świerka, częściej z parkanu lub innego przydatnego wzniesienia.

Takie to są symptomy lipca 😉

Kończą się ptasie trele. Czas dopilnować młodzież, a potem samemu odpocząć i zregenerować siły przed odlotem. Szpaki już to robią – przemieszczają się ze swoją dziatwą z miejsca na miejsce i intensywnie żerują.

Jak ten czas szybko śmiga!