Śnieżna zima jest już wspomnieniem. Za oknem lutowa szaruga. Krople deszczu bębnią głośno o parapet. Dobrze, że zima się kończy, gdyż powoli będzie następowało wielkie przebudzenie zwane wiosną. Nie mogę jednak oprzeć się pokusie przypomnienia jasnej strony zimy, czyli tej słonecznej i fotogenicznej.
Życie leśnych ptaków zimą jest bardzo pracowite. Trzeba zdobyć dużo kalorii, żeby ogrzać ciało w mroźne dni. Dzisiejszy dzień taki właśnie jest, a gałęzie drzew przykrywa śnieg.
Gdy zbliżam się do grupy świerków, coraz wyraźniej słyszę ptasie głosy. Wyróżnia się chór kowalików oraz szczebiot sikory bogatki. Żeruje stado złożone z różnych gatunków drobnych ptaków – dodatkowe pary oczu i uszu przydają się do lokalizacji zagrożenia; można wtedy bardziej się skupić na szukaniu pokarmu. czytaj dalej
Dzień był pochmurny i prawie monochromatyczny. Śnieg prószył i przestawał, i sytuacja powtarzała się w kółko. Las został zasypany śniegiem. Szczególnie odczuły to klony jesionolistne. Silne wiatry i śniegi powaliły niektóre drzewa i połamały korony innym. Wyglądało to bardzo malowniczo, ale klony raczej zachwycone tym faktem nie były.
W minionym tygodniu bywały i słoneczne, i pochmurne dni. W jedno ze słonecznych popołudni wybrałam się do swojego grzybowego zakątka. Po drodze bacznie obserwowałam mijane przydomowe zadrzewienia, poszukując śladów ptasiej obecności. Na krzaku pęcherznicy kalinolistnej żerowała para gili: samiczka i samczyk. Ptaki te od lat objadają się nasionami tej rośliny. Przylatują najczęściej w styczniu, w kilkuosobowych stadach i są obecne do chwili ogołocenia gałązek z większości swoich przysmaków. Zbierają je nawet z ziemi.
