Śnieżna zamieć w lesie to chyboczące się, w rytm podmuchów wiatru, pnie drzew, kołyszące się korony i tumany śnieżnego puchu; powodującego, że świat się odrealnia i traci ostre kontury. Zjawisko coraz rzadsze, ale nadal występujące; z reguły na przełomie stycznia i lutego. Jeszcze trochę, a będzie egzotyczne 🙁
Puszcza w śniegu jest wyciszona i elegancka.
Nasza zima zaśnieżona zameldowała się w pełnej krasie w ostatnią sobotę. Był śnieżny puch i słońce. I błękitne niebo – takie troszeczkę za bardzo „po włosku”; to komentarz, który bardzo mi się spodobał 🙂 A co tam! Czasami i my możemy się cieszyć kolorami. Co prawda barwy nieco wspomógł filtr polaryzacyjny, ale wreszcie zaistniały.
Przybieliło i zaczarowało las.
Ostatni dzień listopada pokazał magię zimy. Co prawda śnieg był mokry i już po stąpnięciu się topił, ale padał pracowicie cały czas i ciągle uzupełniał braki. W lesie temperatura jest nieco niższa, więc i zimowa otoczka była odrobinę trwalsza.
Śnieżna zima odchodzi. Za oknem lutowa szaruga. Krople deszczu bębnią głośno o parapet. Dobrze, że zima się kończy, gdyż powoli będzie następowało wielkie przebudzenie zwane wiosną. Nie mogę jednak oprzeć się pokusie przypomnienia jasnej strony zimy, czyli tej słonecznej i fotogenicznej. czytaj dalej
Życie leśnych ptaków zimą jest bardzo pracowite. Trzeba zdobyć dużo kalorii, żeby ogrzać ciało w mroźne dni. Dzisiejszy dzień taki właśnie jest, a gałęzie drzew przykrywa śnieg. czytaj dalej
Dzień był pochmurny i prawie monochromatyczny. Śnieg prószył i przestawał, i sytuacja powtarzała się w kółko. Las został zasypany śniegiem. Szczególnie odczuły to klony jesionolistne. Silne wiatry i śniegi powaliły niektóre drzewa i połamały korony innym. Wyglądało to bardzo malowniczo, ale klony raczej zachwycone tym faktem nie były.
W minionym tygodniu bywały i słoneczne, i pochmurne dni. W jedno ze słonecznych popołudni wybrałam się do swojego grzybowego zakątka. Po drodze bacznie obserwowałam mijane przydomowe zadrzewienia, poszukując śladów ptasiej obecności. czytaj dalej
