Nic nadzwyczajnego
Nic nadzwyczajnego, tylko kępy rzeżuchy wyrosły na brzegach jednego z bobrowych rozlewisk. I przyciągały wzrok z daleka. Prawdziwie majowa dekoracja 🙂
Na tle podsychających skupisk kosaćców.
Nic nadzwyczajnego, tylko kępy rzeżuchy wyrosły na brzegach jednego z bobrowych rozlewisk. I przyciągały wzrok z daleka. Prawdziwie majowa dekoracja 🙂
Na tle podsychających skupisk kosaćców.
Kolory i dźwięki opanowały prześwietlony las. Buczały misiowate zapylacze i krążyły, jak te zabawki – bączki, wśród kwitnących czarnych jagód.
Kwitną łuskiewniki, różowoczerwonymi skupieniami, w wilgotnych lasach liściastych.
Drzewa na obcasach pokazały swoje „szpilki”. Zazwyczaj skrywane w łanie pokrzyw i podagryczników. Korzenie wypuszczane były na linii wody, w czasie wiosennych podtopień, w celu dotlenienia systemu korzeniowego. I teraz malowniczo „wisiały” nad powierzchnią ziemi.
Z poziomu ziemi fotografowałam barwne cudeńka.
W plątaninie gałęzi kipiało życie: świergot, furkot, błyski piór. A ja zaglądałam przez takie naturalne okienka i czasami było wspólne a kuku 🙂
Niepomalowany świat to właśnie przedwiośnie. Nawet ptaki wtapiają się w te wyblakłe żółcie i brązy.
Świergot sikor jest donośny już od stycznia. I radośnie trwa nadal 🙂
Rozlewiska Bartoszychy były celem mojej wyprawy. Ale także wybuchające przedwiośnie.
Zawsze mnie szokuje taki kontrast kolorystyczny.
Grzyby z fantazją, czyli o różnych kształtach, smakach, aromatach. Tak jak ten powyginany i pomarszczony krążek o chrząstkowatej konsystencji. A zbierałam go już w kwietniu 🙂
