Więcej Puszczy – tej prawdziwej, nieuporządkowanej w regularnie posadzone drzewa – zostało tylko w rezerwatach. Nie jestem malkontentem, chwała więc, że takie skrawki istnieją. Aż miło popatrzeć na tę bioróżnorodność, skąpaną w wieczornym słońcu 🙂
Las się przebarwia, od dołu, coraz mocniejszymi kolorami.
Furkot skrzydeł włącza się dosyć często przy fotografowaniu z podchodu 🙂 I nieraz powstają niezamierzone efekty – zwycięstwa nad ziemskim przyciąganiem …
… lub jeszcze walki z nim. czytaj dalej
Wieczory na bagienku nasycone są mieszanką barw lata, wkraczającej jesieni i intensywnego słońca.
Pasikonik jak w solarium chłonął promienie siedząc na rozgrzanym asfalcie. Nie zareagował na zbliżające się rowery, na ruch osób. Wyjęłam aparat z plecaka i podeszłam. I nadal prawie zero reakcji – tylko postawił swoje długaśne czułki 🙂
Barwna stołówka zaprasza. Jest nią skrawek murawy na obrzeżach miasteczka, wciśnięty między bloki i parterowe domki, z którego widać już ścianę lasu. A ruch jest tu ogromny – ciągle coś brzęczy i non stop machają się błoniaste skrzydełka. Lubię to miejsce i często obserwuję zapracowane towarzystwo, a na mnie nieraz zerka jakaś ciekawska kura – wędrowniczka, której udało się przecisnąć przez pobliski płot 🙂
Leśne bezludzie jest tylko w czasie dżdżystej pogody – wymiata wtedy wszystkich 🙂 I nawet pojawiające się przebłyski nikogo nie kuszą. Są tylko dźwięki lasu i kropel deszczu.
W towarzystwie krasul spędziłam większość wieczoru.
Przywitały mnie z zainteresowaniem …
Lato trześniami wita i kusi ptaki. Nasionami z błyszczących kulek zajadają się grubodzioby.
Miejskie życie chyba się spodobało tej eleganckiej celebrytce 🙂
A może ptak szukał wygrzewających się na peronie owadów? Lub był takim pokarmowym oportunistą żywiącym się byle jakimi resztkami? Możliwe, że odpoczywał w kojącym ludzkim tłumie 😉
Łypała na podróżnych to jednym okiem …
