Świergot sikor
Świergot sikor jest donośny już od stycznia. I radośnie trwa nadal 🙂
Świergot sikor jest donośny już od stycznia. I radośnie trwa nadal 🙂
Poświąteczne choinki – ubiegłoroczne, styczniowe – udekorowane były, na krótko, unikatowym śniegiem.
Balansujące na fali ptaki, poszukujące pokarmu, to stały popołudniowy widok nad Bałtykiem. Grudniowe noce są zimne i dużo kalorii trzeba zużyć na ogrzanie ciała.
Słońcem malowane były zamarznięte wody i drzewa. Mróz, palce drętwiały, a tu pokaz barwnego szaleństwa 🙂
Naturalne ptasie stołówki to obładowane smakowitymi owocami drzewa i krzewy. Zwłaszcza cenne są gatunki roślin owocujące później. Kuszą one i naszych skrzydlatych tubylców, i migrantów z północy.
O amatorach jarzębinowych kulek pisałam już wcześniej. Oprócz kwiczołów i jemiołuszek, zajadają się nimi także kosy, szpaki, droździki.
Kruczy koncert usłyszałam, gdy tylko znalazłam się w lesie. A potem, co i rusz jakaś para patrolowała las. Ptaki wydzierały się to gardłowo, to nieco melodyjnie. I robiły zręczne uniki, gdy tylko skierowałam aparat do góry. Omijały wszelkie luki między drzewami, ale i tak kursowały jakoś w pobliżu. Chyba moje wysiłki ciekawiły je i bawiły 🙂
A słońce podświetlało jesienny las.
Żarząca się jesień powoli kończy swoje panowanie. Słońce, jak wielki scenograf, umiejętnie operuje promieniami. I jarzą się takie radosne latarenki 🙂
Las się przebarwia, od dołu, coraz mocniejszymi kolorami.
Furkot skrzydeł włącza się dosyć często przy fotografowaniu z podchodu 🙂 I nieraz powstają niezamierzone efekty – zwycięstwa nad ziemskim przyciąganiem …
… lub jeszcze walki z nim. czytaj dalej
Pasikonik jak w solarium chłonął promienie siedząc na rozgrzanym asfalcie. Nie zareagował na zbliżające się rowery, na ruch osób. Wyjęłam aparat z plecaka i podeszłam. I nadal prawie zero reakcji – tylko postawił swoje długaśne czułki 🙂
