Kruczy koncert usłyszałam, gdy tylko znalazłam się w lesie. A potem, co i rusz jakaś para patrolowała las. Ptaki wydzierały się to gardłowo, to nieco melodyjnie. I robiły zręczne uniki, gdy tylko skierowałam aparat do góry. Omijały wszelkie luki między drzewami, ale i tak kursowały jakoś w pobliżu. Chyba moje wysiłki ciekawiły je i bawiły 🙂
A słońce podświetlało jesienny las.
Żarząca się jesień powoli kończy swoje panowanie. Słońce, jak wielki scenograf, umiejętnie operuje promieniami. I jarzą się takie radosne latarenki 🙂
Las się przebarwia, od dołu, coraz mocniejszymi kolorami.
Furkot skrzydeł włącza się dosyć często przy fotografowaniu z podchodu 🙂 I nieraz powstają niezamierzone efekty – zwycięstwa nad ziemskim przyciąganiem …
… lub jeszcze walki z nim. czytaj dalej
Pasikonik jak w solarium chłonął promienie siedząc na rozgrzanym asfalcie. Nie zareagował na zbliżające się rowery, na ruch osób. Wyjęłam aparat z plecaka i podeszłam. I nadal prawie zero reakcji – tylko postawił swoje długaśne czułki 🙂
W towarzystwie krasul spędziłam większość wieczoru.
Przywitały mnie z zainteresowaniem …
Lato trześniami wita i kusi ptaki. Nasionami z błyszczących kulek zajadają się grubodzioby.
Miejskie życie chyba się spodobało tej eleganckiej celebrytce 🙂
A może ptak szukał wygrzewających się na peronie owadów? Lub był takim pokarmowym oportunistą żywiącym się byle jakimi resztkami? Możliwe, że odpoczywał w kojącym ludzkim tłumie 😉
Łypała na podróżnych to jednym okiem …
Ucieczka do miasta, mimo warkotu samochodów i wszechobecnych ludzi.
Wystarczył pas zadrzewionego i zakrzaczonego parku, a na sąsiadujących ulicach pełno było skrzydlatego towarzystwa. Budzącego się o brzasku …
Kwiaty na gałęziach potargał wiatr. I to solidnie! I szalał często! Machał nieźle zwisającymi kotkami. I przy okazji zapylał kwiatostany żeńskie .
