Kwiaty na gałęziach potargał wiatr
Kwiaty na gałęziach potargał wiatr. I to solidnie! I szalał często! Machał nieźle zwisającymi kotkami. I przy okazji zapylał kwiatostany żeńskie .
Kwiaty na gałęziach potargał wiatr. I to solidnie! I szalał często! Machał nieźle zwisającymi kotkami. I przy okazji zapylał kwiatostany żeńskie .
Kolory wiosny w runie leśnym zaczynają się intensywnymi niebieskościami. Tak szokującymi w zestawieniu z wszechobecną brunatnością.
Żonglowanie szyszką sosnową. A konkretnie – działał pyszczek. Tak to wyglądało.
Nieprawdaż?
Potoki światła wyciekały spomiędzy ciemnych sylwetek drzew.
Jak czubate szpaki siedziały na brzozie otoczone jej kwiatostanami. Zimujące u nas ptaki w wiosennej scenerii – taka ciekawa kombinacja 🙂
Ruszyły leszczyny i myszołowy, i zaczęła się kolejna odsłona magii nowego życia.
Te pierwsze obsypały się żółtymi kotkami. A z nich, przy każdym powiewie wiatru, sypał się z kolei pyłek.
Ponownie była ponowa. I misterium światła i cienia. A leśna droga stała się dróżką.
Greckie ptaki … prawie jak w Puszczy … lub na jej obrzeżach. Chociażby ta skrzecząca mądrala ze swoją rodziną 🙂
Czyżby wiosenne przymiarki? W końcu stycznia? A może to słońce tak podkręciło ptaki?
Obserwowałam nagły ruch przy jednej z dziupli. Pierwszy potencjalny lokator zanurkował i wynurzył się po kilku sekundach.
Czy odnajdę brodaczki?
Tak, z tego zdjęcia zrobionego w marcu 2014 roku. Takie upewnienie się, że jakieś osobliwości nadal istnieją zawsze napawa optymizmem, daje poczucie stabilizacji.
