Drozd jak słup soli
Drozd, jak słup soli, tkwił na środku leśnej drogi.
Drozd, jak słup soli, tkwił na środku leśnej drogi.
Kolory późnego lata mogą być bardzo intensywne, jak chociażby rumieńce na dzikich jabłuszkach.
Taka liczba dużych dziupli w pniu świerka, to był nietypowy widok.
Do zobaczenia w kolejnym roku – tak pożegnaliśmy na początku sierpnia jerzyki. Ich radosne hordy już nie pokrzykują na wieczornym niebie.
Ptak podglądacz był bardzo zaintrygowany. Siedziałam na ambonie i robiłam zdjęcia wszystkiego co fruwa, a on słyszał dźwięki migawki i próbował mnie zlokalizować.
Na sąsiednim drzewie usiadł dzięcioł i także nasłuchiwał.
Podloty i podfruwajki 🙂 zaczynają poznawać świat. Siedzą na gałęziach i kontemplują otoczenie …
Kolonia pająków? Tak pomyślałam, gdy 29-go maja zobaczyłam spowity pajęczyną krzew rosnący wokół krzyża.
Na powitanie obszczekał mnie koziołek. Skrył się w wysokich trawach i zupełnie go nie zauważyłam. Głośno wyraził niezadowolenie z mojej obecności i popędził w stronę lasu. Tam stanął i przez ok. 20 sekund przyglądaliśmy się sobie – ja przez wizjer aparatu 🙂
Kwitnienie wełnianki odbyło się w marcu i kwietniu. Teraz roślina rozsiewa nasiona. Każde z nich opatrzone jest białym puchem, które łatwo unosi wiatr. Z daleka torfowisko wygląda jakby było pokryte kłaczkami waty.
Nasz sąsiad – bocian biały zjawił się pierwszego kwietnia.
Polowanie na niemrawe wiosenne żaby pozwoliło na zaspokojenie głodu i regenerację sił po długim przelocie.
