Pełnia lata w lesie

Fletowo, z pokrakiwaniem od czasu do czasu i innymi dziwnymi dźwiękami, odzywa się do siebie rodzina wilg. Głosy niosą się się z wierzchołków wysokich drzew na pograniczu bagna i boru. W obiektywie widzę pięknego ojca rodziny z jakimś owadzim  daniem w dziobie. Podświetlonego wieczornym słońcem.

Wilga

Za miesiąc wilgi nas opuszczą. Przyleciały tylko po to, aby w cieple i przy dostatku pokarmu wychować młode.

Przed nimi – w pierwszej dekadzie sierpnia – zrobią to latające radosnymi „hordami” i wydzierające się z całych sil  – jerzyki. Dla mnie ptaki te są symbolem wolności i zachwytu życiem.

Wkrótce po nich odlecą bociany.

Co i rusz spotykam ufne i nieco gapiowate podloty – tutaj młodziutki drozd śpiewak.

Dojrzewają i przebarwiają się leśne owoce.

Konwalijka dwulistna

Czerniec gronkowy

Kruszyna

Wawrzynek wilczełyko

Wysokie temperatury wysuszają lasy, ale na szczęście są i obfite deszcze.

Las nasiąka wodą jak gąbka.

Pień dębu ucierpiał od pioruna i teraz sokami poszkodowanego drzewa raczą się rusałki admirały …

… oraz szerszenie.

Może ten szerszeń należy do rodziny, która zajęła dawną dziuplę dzięcioła czarnego w sośnie?

Inną sosnę ogląda uważnie kowalik – pod korą zawsze znajdą się jakieś smakowite owady.

A w mglistym lesie bagiennym postukuje ptasi rarytas – dzięcioł białogrzbiety.

Jest pełnia lata w lesie pachnącym rozgrzaną żywicą, czasami wilgocią, a teraz dorodnymi jeżynami.