A może lipowa czekolada

Listopadowe poranki budzą się w mgielnych, odrealniających świat,  szarościach.

Odzywają się, zagubieni w ołowianym niebie, ostatni wędrowcy; słychać gęgania, klangory. Przelatują przemieszczające się kawki. Zmęczeni migranci odpoczywają, …

Jemiołuszka

… a niektórzy biorą nawet orzeźwiającą kąpiel 🙂

Kaczorek krzyżówki chłodzi się po pełnych emocji i energii zalotach.

W powietrzu słychać przesuwający się melodyjny gwizd. Na drzewie przysiada, szukający śniadania, dzięcioł czarny.

Wiatr  robi swoje i przegania gromadzące się chmury. Wygrywa radosny błękit powoli wypełniający się ptasim terkotem i szczebiotem 🙂

Paszkot

Raniuszek

Modraszka

Pięknie jaśnieją brzozy 🙂

Wśród zasuszonych traw odkrywam storczykowe cudeńka 🙂

Promienie słoneczne podkreślają apetyczność klonowych skrzydlaków …

… i lipowych orzeszków. Te ostatnie gościły kiedyś na naszych stołach w postaci smacznego oleju lub lipowej czekolady.

Listopadowy dzień jest krótki i szybko wypełza mrok tłumiąc kolory. Ale liście brzóz …

… i ledwie trzymające się gałązek modrzewiowe igły, płoną jak latarenki.

Zaś na torfowisku połyskują i prężą się, nasycone jesiennymi mżawkami, porosty.

One uwielbiają takie pogody 🙂