Grzybowe żelki i chrupki

15 – 16 stycznia

Klonowa niecka nasiąkła wilgocią i zakwitła grzybami. Widzę je na pniach i leżących na ziemi kawałkach gałęzi. Same nadrzewniaki! Niektóre z nich, oszałamiająco jaskrawe, pięknie kontrastują z podłożem. I widoczne są z daleka, mimo, że mają 2-3 cm średnicy.

Czarka sp.

Trudno powiedzieć, czy jest to czarka szkarłatna, czy czarka austriacka. Do niedawna uważano, że pierwszy gatunek preferuje tereny nizinne Polski, a drugi – podgórskie i górskie; okazało się jednak, że już tak nie jest. Być może do tego zamieszania w lokalizacji przyczyniło się globalne ocieplenie. Do niedawna grzyby te uważano za jeden gatunek – z wyglądu są nie do odróżnienia. Różnice odkryto dopiero pod mikroskopem – dotyczą, m.in., budowy zarodników. Czarka szkarłatna znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski; ma status I – gatunek o nieokreślonym zagrożeniu.

Spotkanie tych rzadkich grzybków jest prawdziwą ucztą dla oczu; dzień od razu jest radośniejszy 🙂 I nawet tak lubiane przez nas szufladkowanie świata żywego przestaje mieć znaczenie 🙂

Oto grzybowe żelki – w różnych odcieniach czekolady, osiągają do 10 cm szerokości. Już nieraz o nich pisałam.

Uszak bzowy, ucho bzowe

A tutaj barwna, choć nieco podsuszona, galaretka 😉

Trzęsak pomarańczowożółty

Kolejny owocnik także zdążył się odwodnić i nieco stężał.

A teraz, w zbliżeniu, poskręcany glucik z prawego, górnego rogu.

Kisielec kędzierzawy, kisielnica kędzierzawa

Przechodzimy do chrupek. Ta pierwsza stała się nią z racji wysuszenia.  No i wiosenny grzybek za bardzo się pośpieszył 🙂

Szyszkówka świerkowa

Kolejne oryginały także wyrastają na drzewnych szczątkach. Są całoroczne, niektóre rogato porozgałęziane, a wszystkie zawierają liczne substancje antynowotworowe.

Próchnilec gałęzisty

Prawda, że są to leśne cudeńka?  I zachwycają, i obfitują w lecznicze związki chemiczne.