Kotłowały się chmury

Kotłowały się chmury na jesiennym niebie i od czasu do czasu wymykały się jakieś promyki, …

… lub jaśniała część firmamentu.

I drzewa zaczynały skrzyć się. Przelatujące ptaki wyglądały, jak miotane wiatrem liście. Na gałęzi przycupnął rudozłoty trznadel, …

Olsza czarna

… a w innym miejscu złocisty potrzeszcz 🙂

Zaś pstrokaty szczygieł wtapiał się w październikowe plamistości. I czasami kontemplował krajobraz. Gdy odpoczywał od łapczywego łykania nasion ostów 😉

Nadrzeczne trzmieliny próbowały ożywić płowiejącą paletę.

Tylko tej na obrzeżu pola udało się osiągnąć efekt –  pyszniła się purpurą, jak biblijny gorejący krzew.

Potem zmrok zaczął tonować kolory.

I pojawili się leśni mieszkańcy.

Sarna

Ulotne zjawy z pogranicza dnia i nocy.

W ciemniejącej scenerii.