Przedwiosenna karuzela

Niebo robi się coraz częściej błękitne i wreszcie pojawiają się klucze powracających wędrowców. Ogromna radość dla migrantów i tubylców 🙂

Łabędzie krzykliwe

Drzewa biorą słoneczną kąpiel, ich pączki nabrzmiewają, zaś barwy korowych epifitów robią się jeszcze bardziej nasycone.

Grab pospolity

Z ziemi wychylają się pokrzywy – bomba witaminowa dla wegetarian 🙂

Na rozkładających się szczątkach gałęzi wyrastają czarki. Ich owocniki, jak jakieś szkarłatne maki, rozjaśniają las. Konkurencję robią im tylko opite wodą i pławiące się w słońcu mchy.

A nieco dalej, przy strumyku, przebiły glebę mięsiste, sinozielone liście.

Śnieżyczka przebiśnieg

I nieważne, czy to stanowisko przebiśniegów jest naturalne, czy „uciekły” z ogrodu i pokochały las, ale rosną jak szalone. I w słońcu, …

… i gdy z ciemnej chmury sypnął śnieg.

Już kiedyś bywało, że „czasem luty ostro kuty, czasem w luty same pluty”.  Zaś obecnie, już non stop, trwa przedwiosenna karuzela: błękit, słońce i plucha, śnieżna posypka i znowu plucha.

A na progu dnia i nocy spotkałam sarny. Pierzchły na mój widok, …

… ale gdy się zatrzymałam, to i one ochłonęły z paniki. I tak chwilę patrzyliśmy na siebie – na pograniczu zrębu, uprawy i lasu.

Z tej wielkiej tęsknoty za wiosną powstała wspominkowa wędrówka, pełna kolorów i nieoczekiwanych spotkań – Puszcza Knyszyńska wiosną – serdecznie zapraszam 🙂