Ucieczka do miasta

Trwa niepohamowana ucieczka do miasta. Mimo warkotu samochodów i wszechobecnych ludzi.

Wystarczył pas zadrzewionego i zakrzaczonego parku, a na sąsiadujących ulicach pełno jest skrzydlatego towarzystwa. Budzącego się o brzasku …

Wrona siwa

… i od razu patrolującego ulice.

Czym miasto tak kusi ptaki?

Jest w nim cieplej i sezon wegetacyjny zaczyna się wcześniej, a zimą tak się nie marznie. Obfituje także w pokarm – owoce drzew i krzewów oraz śmieciowe resztki. Co jeszcze? Większe poczucie bezpieczeństwa? Drapieżniki także przenoszą się do miasta. Mniejsza konkurencja? Kiedyś pewnie tak było, teraz raczej nie. A może chęć zdobycia nowych obszarów i sprawdzenia się w nietypowych sytuacjach? Możliwe, że istnieją takie szalone ptasie osobniki, zdeterminowani ryzykanci, którzy przekazują, z czasem, swoje pomysły na życie potomstwu; i tak to lawinowo leci.

Fletowa piosenka  niekoniecznie więc rozlega się z wierzchołka drzewa. I jest znacznie głośniejsza. Żeby przekrzyczeć miejski gwar?

Kos

Dystans ucieczki także zmalał. Nawet wycelowanie obiektywu nie robi wrażenia. W takich sytuacjach leśne kosy błyskawicznie zmykały w chaszcze, drąc się niemiłosiernie. Ostrzegawczy wrzask robił swoje – na jakiś czas las się uciszał. A tutaj – kolejny facet dalej twardo zawodzi swoje trele-morele, i to, o zgrozo,  na ziemi! I także udaje, że mnie nie widzi 🙂

Konkurencja międzygatunkowa działa naprawdę bardzo sprawnie – kawka błyskawicznie pogoniła kosa. Dowód jest niezbyt ostry – ja zdążyłam zareagować, autofocus w aparacie nie za bardzo.

Nad parkiem, o świcie, odbywają loty tokowe gołębi grzywaczy. Ptaki wzlatują w górę i głośno klaszczą skrzydłami. Taki piękny spektakl wizualno – dźwiękowy 🙂 Nie fotografuję, wyłącznie patrzę.

A potem, nieoczekiwanie jest ciąg dalszy – bezpruderyjne in flagranti, kilka metrów ode mnie.

Grzywacz

Po emocjonujących przeżyciach ptaki zajmują się poranną toaletą. Niektóre ucinają  drzemkę.

Jest i pięknie pozujący celebryta 😉

Nieco dalej, inny gołąb zajmuje się gromadzeniem budulca na gniazdo. Proszę popatrzeć – on nie zbiera gałązek , on je obrywa. Coś niesamowitego!

Inne ptaki także myślą o przytulnym ognisku domowym.

Mewa srebrzysta

I może to zbytnie skupianie się na sprawach związanych z przekazaniem genów, lub zwykła nieostrożność,  prowadzą nieraz do tragedii.

Lis rudy, mewa srebrzysta

Aż ręka drgnęła mi z wrażenia – w końcu miejski szczytowy drapieżnik w całej okazałości. W południe, na uliczce, na której co i rusz widać ludzi! Jak zjawa się pojawił i błyskawicznie zniknął z pola widzenia.

Lis skręcił, a ja nie chciałam straszyć zwierzaka biegnąc za nim. Podobno ma młode w okolicy. I to im, ulicami, z takim poświęceniem, dźwiga zdobycz.